Ondanks ronkende verklaringen blijkt Leuven qua klimaatbeleid een staartploeg te zijn onder de centrumsteden.

Het Leuvens bestuur gaat prat op een kordaat klimaatbeleid. Er werd een VZW Leuven2030 voor opgericht die ruim gefinancierd wordt door de stad. De stad behaalde prijzen voor haar klimaatbeleid en ondertekende in 2023 plechtig een klimaatcontract met Europa waarin de meerderheid van Vooruit, CD&V en Groen belooft de C02-uitstoot tegen 2030 met 80% te verminderen. Maar wat leert ons de realiteit? N-VA Leuven keek de recente cijfers na.

N-VA Bestuurslid Kris Bovin ging door de meest recente Vlaamse klimaatcijfers en kwam tot de bevinding dat Leuven het in vergelijking met andere centrumsteden niet goed doet.

Sinds 2011 kennen alle Vlaamse centrumsteden een daling van hun CO2-uitstoot. De daling zit vooral bij het huishoudelijk energieverbruik met bij de Vlaamse centrumsteden dalingen tussen zowat 30 en 40%, met als uitschieters Genk (-42,1%) en Turnhout (-41%). Dit was volgens het VITO en het VEKA (Vlaams Energie en Klimaat Agentschap) vooral een gevolg van betere isolatie door strengere Vlaamse isolatieregels voor (ver)nieuwbouw en de stimulans van de Vlaamse isolatiepremies, de minder strenge winters, de gestegen eigen energieopwekking (vnl. zonnepanelen) en de gestegen energieprijs.

In Leuven keerde de Vlaamse overheid tussen 2014 en eind 2023 voor ruim 18 miljoen euro aan premies uit voor het isoleren van ruim 495.000 m² dakoppervlakte op ruim 7500 Leuvense daken, 219.000 m² geïsoleerde Leuvense geveloppervlakte, 80.000 m² vloerisolatie en voor de plaatsing van 77.000 m² hoogrendementsglas in de stad. Sinds 2021 betaalde de Vlaamse overheid ook zowat 2,5 miljoen euro aan premies voor 2.800 zonnepaneleninstallaties in Leuven, goed voor een piekvermogen van ruim 14.000 KWp. Daarnaast was er de stevige prijsstijging voor gas en elektriciteit die in 2022 heel wat burgers, ook in Leuven, aanzette om hun energieverbruik te beperken. Gecombineerd met steeds zachtere winters, zoals in 2022 en 2023, tempert dit alles sterk het huishoudelijk energieverbruik.

Kris Bovin vergeleek daarna de evolutie van de CO2-uitstoot voor de 13 Vlaamse centrumsteden op basis van de CO2-inventarissen die de Vlaamse overheid maakt op basis van de publiek beschikbare gegevens. De meest recente cijfers voor 2023 werden zopas vrijgegeven. Omdat alleen de absolute CO2-uitstootcijfers als doelstelling worden vooropgesteld door de overheden, ook in het Leuvense klimaatcontract, wordt met temperatuurschommelingen als gevolg van strenge of zachte winters geen rekening gehouden. Dit zou ook niet correct zijn omdat de zachtere winters net een gevolg zijn van de klimaatopwarming door de CO2-uitstoot.

Kris Bovin: “Als we de centrumsteden rangschikken qua daling in CO2-uitstoot, scoort Leuven slecht. De absolute CO2-uitstoot is sinds 2011 met slechts 12,4% gedaald. Dit is een slechter resultaat dan in 2022 toen een daling van 13,4% werd opgetekend. Hiermee is de stad Leuven de tweede laatste van de klas, alleen Roeselare met een daling van slechts 6.85% doet nog slechter. De beste leerling is Brugge met een daling van 31,2% , 2.5 maal beter dan Leuven.” 

In het verleden scoorde Leuven al niet te best. Maar dat vergoelijkte het stadsbestuur door te wijzen op de zogenaamd sterke bevolkingsgroei. Het argument van de sterke Leuvense bevolkingsgroei gaat evenwel niet op. Die is in alle Vlaamse centrumsteden aanwezig, soms nog sterker dan in Leuven. Kris Bovin vervolgt dan ook: “We hebben ook de evolutie van de CO2- uitstoot sinds 2011 voor elke centrumstad per inwoner berekend. En ook dan draagt Leuven nét niet de rode lantaarn met een CO2-reductie van 18% per inwoner, terwijl de gemiddelde daling doorgaans ruim boven de 20% ligt met uitschieters van -36% (Turnhout), -32,7% (Brugge) en - 31,2% (Genk).”

Fractieleider Zeger Debyser besluit: “Wat ons vooral tegen de borst stoot is de arrogantie en de hypocrisie van het Leuvens stadsbestuur. In de eigen communicatie maar ook vaak in de media wordt een perceptie gecreëerd die vaak haaks staat op de werkelijkheid. Het is bovendien de burgemeester zelf die eertijds als schepen onrealistische klimaatbeloften deed. Ook de partij Groen, die zich graag opwerpt als de klimaatpartij, doet gretig mee aan deze perceptiepolitiek. Als slimste stad van Vlaanderen doet Leuven het in realiteit slechter dan andere Vlaamse centrumsteden, alle stadsmarketing ten spijt. In plaats van een perceptiepolitiek hebben we nood aan een realistisch, transparant en door de burgers gedragen klimaatbeleid in deze stad.”