Karine Op de Beeck

Karine is geboren in Lier en zoals zovelen is ze na haar studies in Leuven blijven plakken. Na enkele jaren is ze met man en nadien met 3 kinderen, aan een 17-jarig buitenlands traject in verschillende landen begonnen. 
Ze is altijd een Vlaming in hart en nieren geweest maar de jaren in het buitenland hebben haar nog meer Vlaams bewust gemaakt. Het jaar van haar terugkeer naar Leuven (Wijgmaal), in 2001, werd N-VA boven de doopvont gehouden. Op dat ogenblik was terug ‘inburgeren’ van de familie echter haar eerste prioriteit. De kinderen hadden immers nooit hier gewoond en ook zij moest opnieuw aanpassen in dit landje en daarna volgde voor haar inwerken in een nieuwe job bij KU Leuven. Dat vraagt tijd maar nadat alles terug in zijn plooi gevallen was, was lid worden van N-VA een logische stap.

In 2012 zocht de toenmalige lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen, Danny Pieters iemand uit Wijgmaal om de lijst te vervolledigen en heeft hij Karine overtuigd om woorden om te zetten in daden en actie te ondernemen door mee te helpen aan de verandering in het beleid. Het is voor haar nu de derde keer dat ze een plaatsje inneemt op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Sinds 2013 vertegenwoordigt ze N-VA in de Raad van Bestuur van het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsontwikkeling Leuven (AGSL).

Voornaamste aandachtspunten:

• wijgmaal is een landelijke deelgemeente van Leuven waaraan het huidige stadsbestuur alleen aandacht geeft indien er daar een Leuvens probleem opgelost kan worden. Of indien er, door een piloot op te zetten, projectfinanciering binnengehaald kan worden. Dan verandert Wijgmaal plots in een stadsdeel en vergeten ze dat maatregelen die genomen kunnen worden in een stedelijke omgeving niet meteen bruikbaar zijn in een landelijke omgeving.
• Wijgmaal verdient de komende jaren speciale aandacht om ervoor te zorgen dat het een leefbare mobiele, en ja ook groene gemeenschap blijft, waar nieuwe inwoners welkom zijn en vernieuwing een leidraad is, zonder de landelijke context uit het oog te verliezen.
• Naast een masterplan en RUP voor Wijgmaal zijn er in het Leuvense nog een groot aantal andere masterplannen en RUPs in verschillende stadia van ontwikkeling. Voor al die plannen werd op papier een participatietraject gevolgd, dat wil zeggen dat aan de minimale vereisten, opgelegd door de decreetgever, werd voldaan. De bewoners melden echter dat er naar hun noden en behoeften niet geluisterd wordt. 
• Er moet werk gemaakt worden van een echte participatie van de bewoners vanaf het ontstaan van een idee tot de realisatie en niet enkel om aan de wettelijke vereisten te voldoen.
• De universiteit is een onscheidbaar deel van de stad, al 600 jaar zijn ze samen gegroeid en geëvolueerd. Er is dus ook 600 jaar ervaring in samenleven met studenten, jonge onderzoekers en internationale gasten. Leuven zou een voorbeeld moeten zijn in integratie en vernieuwing. En ja, kennis van onze taal is daarbij fundamenteel.